8/1/19

Το ποτάμι που έδινε


"Το ποτάμι που έδινε" είναι μία ταινία μικρού μήκους κινουμένων σχεδίων και η ιστορία της είναι βασισμένη στο βιβλίο "Το δέντρο που έδινε" του Σελ Σιλβερστάιν. 

Η εργασία αυτή πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο των δύο προγραμμάτων που εκπονούνται αυτή τη χρονιά στο σχολείο, "Εμένα με νοιάζει!" και "Μία κάμερα, πολλές ιστορίες". 


Αρχικά επεξεργαστήκαμε το βιβλίο "Το δέντρο που έδινε" χρησιμοποιώντας δραστηριότητες θεάτρου και ανάπτυξης προφορικού λόγου. Οι μαθητές ανέφεραν τα οφέλη ενός δέντρου, έχτισαν την ατμόσφαιρα της ιστορίας με ήχους και κίνηση, σχημάτισαν ομάδες και αφηγήθηκαν την ιστορία με το δικό τους τρόπο στους συμμαθητές τους. 



Επιπλέον, διαμόρφωσαν το δωμάτιο του αγοριού, υποδύθηκαν τα παιχνίδια, έκαναν συμβούλιο, έγιναν τα δέντρα που εμψύχωσαν την μηλιά και έφτιαξαν γλυπτά με το σώμα του άλλου παριστάνοντας τη συναισθηματική κατάσταση του αγοριού κάθε φορά που συναντά τη μηλιά. Φωτογράφισαν τα γλυπτά και μέσα από το πρόγραμμα Photo Story πρόσθεσαν τίτλους και επεξεργάστηκαν τις φωτογραφίες φτιάχνοντας μια μικρή ταινία με προσθέτοντας ήχο. 



Αυτή την ιστορία αγάπης ανάμεσα στη Μηλιά και το αγόρι αφηγήθηκαν με την τεχνική θεάτρου σκιών στους μαθητές του Νηπιαγωγείου. 


Ολοκληρώνοντας τις δραστηριότητες του βιβλίου, εντοπίσαμε τις θετικές και αρνητικές παρεμβάσεις του ανθρώπου στο φυσικό περιβάλλον. Στη συνέχεια, επισκεφθήκαμε το μονοπάτι του Βαλσαμιώτη και το μικρό ποτάμι που βρίσκεται στο χωριό. Εκεί απολαύσαμε τη φύση με όλες μας τις αισθήσεις, φωτογραφίσαμε τα μανιτάρια και εξερευνήσαμε. Παρατηρήσαμε και ανακαλύψαμε τα μέρη και οφέλη του ποταμιού. Μιλήσαμε για τον υγροβιότοπο, την άρδευση, την ύδρευση, το ψάρεμα, την ηλεκτρική ενέργεια από το φράγμα και τους θαλάσσιους δρόμους.



 Στην επιστροφή μας στο σχολείο παρακολουθήσαμε βίντεο με τα μέρη του ποταμού και τα μεγαλύτερα ποτάμια. 






Έπειτα, αλλάξαμε την ιστορία της Μηλιάς και γράψαμε για "Το ποτάμι που έδινε". Η διαδικασία τους άρεσε τόσο πολύ που κάποιες μαθήτριες θέλησαν να γράψουν για "Το πηγάδι που έδινε". Έτσι, αποφασίσαμε να φτιάξουμε την πρώτη ταινία και τη δεύτερη να τη δημοσιεύσουμε ως γραπτή ιστορία. 

Για να εμπνευστούμε περισσότερο παρακολουθήσαμε την ταινία που είναι βασισμένη στο βιβλίο. 


Τέλος, φτιάξαμε το δικό μας σκηνικό κυρίως με πλαστελίνη, χρησιμοποιήσαμε την τεχνική του stop motion, ηχογραφήσαμε την ιστορία και δημιουργήσαμε την ταινία μικρού μήκους κινουμένων σχεδίων "Το ποτάμι που έδινε".