Τη σχολική χρονιά 2016-2017 ξεκίνησε στο σχολείο μας ένα διαφορετικό πρόγραμμα με τίτλο "Ομαδικά και Ξύλινα παιχνίδια. Παίζοντας γνωρίζουμε λαούς του κόσμου".
Στόχοι του ήταν μέσω των παιχνιδιών (ομαδικά και επιτραπέζια, παραδοσιακά και σύγχρονα) τα παιδιά αρχικά να έρθουν σε επαφή με στοιχεία των πολιτισμών διαφόρων λαών του κόσμου. Επιπλέον, να καταφέρουν να συνεργάζονται, να συγκεντρώνονται, να παρατηρούν και να λαμβάνουν αποφάσεις.
Για τα επιτραπέζια παιχνίδια ένας γονέας μας προμήθευσε με ξύλινο υλικό, το οποίο επεξεργάστηκαν τα παιδιά. Έπειτα τα παιχνίδια μπήκαν στην παιγνιοθήκη του σχολείου και τα παιδιά μπορούσαν να παίξουν με αυτά, όταν είχαν ελεύθερο χρόνο. Οι χώρες – λαοί με τους οποίους ασχοληθήκαμε αναλυτικά είναι: Τουαρέγκ (Βόρεια Αφρική), Κίνα, Ελλάδα, Γαλλία (γλώσσα, μύθοι, τέχνες, αξιοθέατα, εφευρέσεις, γεωγραφία και φυσικά τοπία).
Στις αρχές κιόλας του προγράμματος φιλοξενήσαμε στο σχολείο την ομάδα Καλούμπα, η οποία ασχολείται με την κατασκευή ξύλινων παιχνιδιών. Δείτε περισσότερα εδώ.
Τα ξύλινα παιχνίδια που είχαν στη διάθεσή τους οι μαθητές είναι: Τάργκουι (προέλευση: Τουαρέγκ), Ντόμινο (προέλευση: την Κίνα), Τάνγκραμ (προέλευση: Κίνα), Μπαγκέτες (άγνωστης προέλευσης, εμπνευσμένο από το «κινέζικο πιάτο»), Σβούρα – παιχνίδι από την Ελλάδα, Πύργος του Ανόι (προέλευση: Γαλλία) και Κλείσε το κουτί (προέλευση: Γαλλία/Αγγλία).
Τα ομαδικά παιχνίδια τα παίζαμε καθημερινά στην πρωινή συγκέντρωση για 10 λεπτά. Τα παιχνίδια ήταν εξωτερικού και εσωτερικού χώρου, θεατρικά, παρατηρητικότητας, συγκέντρωσης, συνεργασίας, συντονισμού, αυτογνωσίας και φυσικής αγωγής. Μερικά παιχνίδια φυσικής αγωγής ήταν από Νιγηρία, Ιαπωνία, Πουέρτο Ρίκο, Γκάνα.
Στο τρίτο μέρος, οι μαθητές πρότειναν ένα από τα παιχνίδια που ήδη ήξεραν και αποφάσιζαν όλοι μαζί πιο θα παίξουν.
Αξιολόγηση του προγράμματος
Κατά την εφαρμογή του προγράμματος παρατηρήσαμε τα παρακάτω:
Αρχικά τα παιδιά δυσκολεύονταν να συνεργαστούν για πολύ απλά ομαδικά παιχνίδια. Επίσης παιδιά της Α΄ και Β΄ τάξης έδειξαν απροθυμία να συμμετέχουν σε αυτά. Ωστόσο η νέα συνθήκη (καθημερινό ομαδικό παιχνίδι) ήταν ελκυστική και έτσι η συμμετοχή τους αυξήθηκε.
Στο δεύτερο μέρος του προγράμματος (Ιανουάριος 2017) ήταν σε θέση να εμπνευστούν δικά τους παιχνίδια, τα κατέγραψαν, τα παρουσίασαν και τα έπαιξαν στο σχολείο. Επιπλέον θέλησαν να διαδώσουν την εμπειρία τους εμπλέκοντας τους γονείς στην αποκριάτικη γιορτή του σχολείου. Προετοίμασαν ομαδικά παιχνίδια, εξήγησαν τους κανόνες και έπαιξαν μαζί με τους γονείς τους.
Το πρόγραμμα βελτίωσε σημαντικά τη ζωή των παιδιών στο σχολείο, τις ικανότητές τους και τις μεταξύ τους σχέσεις. Μέχρι το τέλος του προγράμματος τα παιχνίδια είχαν ήδη μπει και στο διάλειμμα των μαθητών/-τριών. Έγινε αγαπημένη συνήθεια.
